Route 5

Deze route begint in het centrum van het dorpje Iano.  Je gaat de Via Costia in. Het eerste stuk van circa 700 meter is onverhard en loopt door het bos, daarna gaat het heuvelafwaarts. Je zult het panorama van de Toscaanse heuvels bewonderen dat zich voor je uitstrekt (links zie je zelfs de heuvel van Volterra), terwijl je rechts de “calanchi” ziet, de typisch uitgesleten leemheuvels.

Je komt dan bij een huis in het dorpje “La Costia” en het huis aan je rechterhand houdend rijd je verder tot een splitsing waar je linksaf gaat. Vanaf hier gaat het heuvelop heuvelaf, omdat je over de toppen van de heuvels fietst, op kleigrond die in de winter lastig kan zijn vanwege de modder, en in de zomer behoorlijk stoffig.

Na circa 1,5 km kom je aan een eerste splitsing waar je rechtdoor gaat. De ondergrond wordt klei met grind en gaat steeds omhoog en omlaag. Na circa 100 meter ga je bij een tweede splitsing weer rechtdoor. De weg loopt 100-150 meter langs lage begroeiing (doornstruiken) en daarna zie je links een verlaten huis.

Steeds rechtdoor vindt je na 300 meter een splitsing waar je rechts houdt.
Het parcours loopt licht omhoog en wordt dan vlak. Hier zul je links bos zien en rechts leemheuvels, met in de verte het dorpje Iano, ons beginpunt. Je klimt nog iets en na 500 meter kom je langs een bos dat je rechts laat liggen om na 300 meter een huis tegen te komen. Houd hier rechts aan en laat het huis links liggen. Nu begint er een afdaling op kleigrond. Na 200 meter houd je links alsof je om het huis heen wilt en je daalt verder af richting het dal.

Na 1 km afdaling kom je een ander huis tegen dat je aan je linkerhand houdt en kom je op een splitsing waar je rechts gaat. Je gaat 500 meter heuvelafwaarts over kiezels tot je over een bruggetje over het riviertje Roglio rijdt.  Dan gaat het weer licht heuvelopwaarts over een zandpad. Na 400 meter omhoog zie je een verlaten gebouw rechts en na nog 400 meter – na een wijde bocht naar links – zie je links een groepje cipressen. Het gaat weer verder omhoog en na 600 meter zie je in de verte het dorp Castelfalfi liggen.

De weg stijgt verder en plots zie je rechts een eenzame cipres. Hier stuur je naar rechts, gaat licht omlaag terwijl je in de verte een fokkerij ziet. Na 800 meter ga je weer wat heuvelopwaarts, rechts zie je een verlaten gebouw. Na een paar honderd meter – vlak bij een fokkerij – ga je links en via een hek bereik je de Via Poggetta. De onverharde weg wordt breder, maar de bodem kan in de zomer goed stoffig zijn. 2 Km lang rijd je verder omhoog in de richting van Castelfalfi tot je bij de hoofdweg komt waar je rechtsaf gaat. Na 300-400 meter kom je bij Castelfalfi waar je het de moeite waard is even te stoppen om het Romaanse kerkje van San Floriano te bezichtigen.

De weg gaat over asfalt verder heuvelopwaarts in de richting San Vivaldo, tot je (na circa 2 km) rechts gaat. Het eerste stuk van de weg- circa 280 m- gaat over asfalt omlaag, hierna nog 360 meter onverhard tot je bij een splitsing uitkomt in de buurt van een verlaten boerenhoeve links. Met de weg rechts ga je linksaf langs de hoeve en probeer je het pad naar beneden te zoeken, dat in de zomer overwoekerd kan zijn door planten. Je rijdt verder omlaag tussen rijen olijfbomen tot je 200 meter later bij een grote steeneik komt.
Je rijdt nog 20 meter verder tot voorbij een klein hek, waarachter een groter hek en een omheining liggen. Ga hier links, de omheining aan je rechterhand houdend en begin de scherpe afdaling tot aan het dal. Na circa 340 meter, onderaan de heuvel, draait de weg rechts. Verder langs de omheining rijdend (rechts) ga je nog 110 meter tot aan een rood/witte signalering op het hek.

Hier ga je linksaf  door een greppel en het bos in. Na de greppel ga je meteen rechts en 20 meter rechtdoor tot je over een klein beekje komt (Borro Stivaglia).
Je gaat linksaf – steeds de signalering in de gaten houdend – en rijdt omhoog. Het eerste stuk loopt langs een beekje, daarna ga je plots naar rechts en volgt er een pittige klim, omdat het bospad niet alleen steil en smal is, maar ook een bodem heeft met vele door de regen uitgesleten gaten. Na circa 110 meter zware klim, kom je bij een pad waar je linksaf slaat. Hier wordt het minder steil, maar kan lastig blijken door de dichte begroeiing en het hoge gras. Plost voert het pad het bos uit en maakt een wijde bocht naar rechts.

We gaan verder heuvelopwaarts tot de klokketoren van Vignale in zicht komt. Hier torende ooit – de eerste documenten die van dit gebouw spraken komen uit 1116 – het kasteel van Vignale met de kerk, enkele huizen en een molen. Het kasteel, door de eeuwen heen opgeeist door verschillende Toscaanse adelijke families, werd verlaten en is dat tot op de dag van vandaag.

Na weer op adem te zijn gekomen tijdens het bekijken van de resten van het Castello di Vignale, klimmen we weer verder over een zandweg die flink energie vergt. Na 200 meter zie je linksboven een boerenhoeve met cipressen en een splitsing. Rechts aanhoudend fiets je verder over de hoofdweg. Na circa 500 meter kom je bij een karakteristieke boerenwoning. Als je je even omdraait kun je niet alleen op adem komen voor de laatste klim, maar heb je ook schitterend uitzicht over het dorp Castelfalfi in de verte en over de heuvels van het Toscaanse landschap. Je klimt verder over het pad, langs rijen olijfbomen, tot je bij een vertakking van wegen komt. Je neemt het meest linkse pad dat, na een paar honderd meter, naar de asfaltweg voert in het dorpje Camporena, waar je rechts afslaat en de afdaling op asfalt inzet, tot je weer bij het beginpunt in het centrum van Iano bent.